
ANNELIES | @anneliesbeleeft
Even voorstellen
Ik ben Annelies Vervoort, 34, getrouwd met Wesley en wij hebben twee kindjes. Wervelwind Mona van vier en cycloon Oscar van 2. We wonen in Booischot, een deelgemeente van Heist-op-den-berg, België.
Ik heb geen ‘zittend gat’. Ik ben gelukkig, positief, enthousiast en mijn glas is altijd halfvol (tenzij het gin tonic is). Ik ben een tikkeltje naïef en een beetje ongeduldig.

Work work work
Ik werk als key account manager bij een digital agency, Intracto. Sinds een drietal jaren werk ik 4/5e. Ik weet niet of jullie dat zo kennen in Nederland maar dat betekent dat ik vier van de vijf werkdagen werk. Ik werk van maandag-donderdag en op vrijdag ben ik vrij. Die beslissing kwam er nadat mijn mama plots heel erg ziek is geworden en niet meer op de kindjes kon passen.
Free time?
Ik doe in mijn vrije tijd veel, te veel voor de amper 24u in een dag blijkt soms. Mijn man is van opleiding chef (hij werkt intussen ook al wel een tijd bij Intracto), ik eet dus graag en lekker. Gelukkig ben ik ook best sportief. Ik heb nood aan tijd voor mijzelf en dat is dan meestal in de vorm van sporten: lopen, yoga of zwemmen.
Ik ben de persoon die alle gaatjes in de agenda snel inplant. Hoewel dat in Corona tijden wel een ander verhaal werd. Ik ga graag op weekend, vakantie of daguitstap. We gaan met ons gezinnetje heel veel wandelen. De natuur zorgt voor ruimte en rust in mijn hoofd en we ontdekten zo al geweldig mooie plekjes in onze omgeving.
Verder heb ik al enkele jaren een blog en Instagram waar best wat tijd in kruipt.

Feitjes
- Ik eet graag maar ben geen keukenprinses. Ik kookte ooit melk in een waterkoker – de melk was gekookt, de waterkoker stuk. Trouwen met een kok was dus een prima move.
- Op vakantie in Frankrijk heb ik urenlang gezocht naar mijn nieuwe iPhone. Bleek dat ik die op het dak van de auto had gelegd toen ik Mona in de autostoel zette en vertrokken. De Iphone was van het dak gevallen en gelukkig gevonden door een eerlijke vinder. Zo reed ik ooit eens 10km door Brussel met appels op mijn dak. Dat is dus gevaarlijk bij me.
- Ik zing vaak liedjes mee, vol overtuiging. Maar niet altijd met de juiste tekst. Wanneer ik dan die tekst te lezen krijg is het vaak een ‘ahaaaaa dat zingen ze dus’ momentje.
- Sinterklaas had in 2020 een geniaal idee: een groter ballenbad! Ik had er natuurlijk niet bij nagedacht dat er geen 200 maar wel 1.200 in dat groter ballenbad moesten en ik nu dagelijks een rondje (of vijf) kan ballen rapen.
Waar hoop je over 5,10 en 25 jaar te staan? Wat wil je bereiken etc?
Tot voor kort was ik zeer carrière gericht. Hard werken, doorgroeien, … Maar toen ik begin oktober plots 7 weken uitviel wegens serieus overspannen ben ik van richting moeten veranderen. Op vlak van de job zijn de ambities dus wat teruggeschroefd. Toch voor nu.
Ik wil vooral een gelukkige, aanwezige mama zijn. Mijn job goed doen, maar daarnaast tijd hebben voor mijn gezin. Ik hoop dat we binnenkort weer wat meer mogen reizen zodat ik samen met mijn gezin de wereld beetje bij beetje kan blijven verkennen.
Over 25 jaar hoop ik ergens aan een feesttafel te zitten met mijn kinderen en wie weet, kleinkinderen.
Ik wil gelukkig zijn, genieten, tijd hebben.
Alles komt altijd goed. Altijd.

Instagram?
Ik had al langer een account, ongeveer vier jaar geleden hernoemde ik mijn privé account naar ‘annelies beleeft’ en werd het openbaar.
Het leukste?
De geweldige community. Ik leerde er al zoveel mensen kennen die zelfs vriendinnen werden. De tips, de complimentjes, het herkenbare en de liefde die je krijgt. Het verruimt mijn blik. Ik zie hoe het anders kan, leer van anderen. En omgekeerd vind ik het geweldig wanneer die community aan de slag gaat mijn een receptje van mij of gaat wandelen op een plek de ik deelde. Of wanneer mama’s toch die loopschoenen aantrekken en met mijn playlist erin slagen om die eerste 5km af te werken.
Op mijn Instagram (en blog) deel ik delen uit ons gezinsleven. The good, the bad and the ugly. Maar altijd eerlijk en met een dosis zelfrelativering en humor.
Minder leuk?
Mensen denken dat ze alles van me weten omdat ik veel deel. Ik krijg dan te horen dat heel mijn leven op IG staat. En dat is verre van waar. Ik kies zelf was ik deel en zelfs al maak ik een dag heel veel stories, dat vertegenwoordigt dat nog maar enkele minuten uit een dag van 24u.
Maar ook het oordelen en veroordelen. Hoe groter mijn account wordt, hoe meer ik ermee te maken krijg. Mensen die uit het niets hun ongezouten mening geven. Vaak ongegrond en zeer kwetsend. Alsof ik een robot ben. Maar gelukkig overheersen de lieve en geweldig mooie reacties.
Wil je nog iets kwijt?
We hebben al een stevige dosis pech te verwerken gekregen. Dat heeft indruk gemaakt maar geen donker persoon van me gemaakt. Ondanks alles ben ik heel positief, ga ik altijd op zoek naar een oplossing en ben ik heel gelukkig. En dat hoop ik mijn kinderen te kunnen doorgeven!


