“Een brief voor mijn bikkel, Ivy”

Lieve Ivy,

Corona was bij ons nog een ver van onze bedshow, het was in China dus hoezo zou dat hier zo snel komen. 
7 februari 2020, wij gingen een nachtje weg, even een nachtje met zijn 2e naar een hotelletje samen. Heerlijk genoten maar heel blij om weer samen te zijn de dag erna. We hadden een heerlijke dag, echt een zondag. Cakejes bakken, pyjama dag en vooral lekker lui, achteraf gezien was je niet lui maar ziek.. dat hadden we helaas nog niet door. 

S’middags werd je steeds meer moe, je begon wat zwaarder te ademen en je wilde eigenlijk niets meer. Ik kreeg er een heel vreemd gevoel van en we hielden je goed in de gaten. Binnen een uur werd het erger, je wilde slapen, begon nog harder te ademen. We hebben de huisartsenpost gebeld en we moesten gelijk komen. Wat er toen door me heen ging was alleen maar spanning, wat is er met ons meisje, wat gebeurd er allemaal. De hele rit hebben we een super lieve vrouw aan de lijn gehad die ons precies vertelde waar we heen moesten en wat we moesten doen. Je werd steeds slapper, je reageerde niet meer op mijn stem en papa was alleen maar met die vrouw in gesprek naar welk ziekenhuis we moesten. Omdat je weg viel en we je niet wakker kregen besloten ze een ambulance op te roepen en dat we naar een andere locatie moesten komen. We kwamen daar aan en iedereen stond klaar, we mochten mee naar binnen en alles werd gecontroleerd. Je kreeg extra zuurstof omdat je dat zichtbaar nodig had.

We moesten toch door naar het ziekenhuis en daar eenmaal aangekomen bleek dat je zuurstof zo onwijs laag was en dat je koorts had. Na wachten en wachten werd het duidelijk en werd ons verteld dat je moest worden opgenomen. Geschrokken maar ergens wel blij, blij omdat ze je daar kunnen helpen. Er werd infuus aangebracht en dit vond je niet leuk, via je neusje kreeg je extra zuurstof en dit moest de hele nacht. Papa ging naar huis, je lievelings knuffels en pyjama’s halen. 

Die nacht was vreselijk, die piepjes die slangetjes en die lampjes.. ik lag naast je en gelukkig heb je goed geslapen. We zijn uiteindelijk 2 dagen in het ziekenhuis gebleven en moesten daar in isolatie. Iets wat nu heel bekend is maar toen nog onwijs nieuw. Iedereen kwam in pak met maskers naar binnen en we mochten geen bezoek ontvangen.. achteraf vraag ik me af of dit met corona te maken had, dit zullen we nooit weten. 
Je bent een bikkel lieve Ivy, je kwam er bovenop en de 2e dag mocht je zuurstof slangetje er al weer uit! Je kreeg bezoek van een muziekjuf, lekkere broodjes van die lieve catering mevrouw en van het ziekenhuis een hele mooie beer. Ondanks dat deze mensen helemaal in pak en/of met maskers zaten waren ze lief en daar werd je blij van! Er werd de tijd genomen voor ons en zeker voor jou. Wat je echt hebt gehad weten we niet precies, in ieder geval een luchtweginfectie met zuurstof tekort en een virus.. welke dat is geweest weten we niet.

Nu een jaar later ben ik ergens dankbaar dat dit voor de lockdown geweest is, er was tijd, begrip en vooral aandacht voor jou. 

We zijn trots op je moppie. 

Kus, 
Mama

@mandy.dej