Eiceldonatie!

Ongeveer een halfjaar geleden schreef ik mijn eerste blog met de plannen om mijn eitjes te gaan doneren. Nu, een halfjaar later is het zo ver. Ik neem jullie even mee door het afgelopen half jaar! 

Na de eerste gesprekken onderling met de wensouders begon het traject. We schreven ons in en het balletje begon te rollen. Allereerst vond er een intake gesprek plaats met een arts. Ze vroeg ons dingen als onze beweegredenen, mijn gezondheid, leeftijd, erfelijke aandoeningen etc etc. Gelijk de dag erna vond er een gesprek plaats met een maatschappelijk psycholoog, zij ging iets dieper in op het stukje waarom we dit willen doen, hoe staat onze familie erin, hoe zien we het voor ons in de toekomst. 

Al snel hadden we van beiden artsen een “GO” en konden de lichamelijke onderzoeken plaats gaan vinden. Ongeveer 6 weken verstreken voordat ik naar het MCK toe mocht. Daar kreeg ik een inwendige echo en een bloedonderzoek. Een week later kregen we ook daar een “GO”. 

Toen bleef het eventjes stil maar na een paar weken was het dan tijd voor een volgende afspraak. Dit was de afspraak om het behandelplan door te nemen. Hoe gaat het traject eruit zien, wat moet er gebeuren, hoe gaan we dat doen etc. Ze vertelde dat we mijn eerst volgende cyclus zouden gaan starten en die begon datzelfde weekend nog. Eigenlijk zou ik na het weekend een afspraak hebben voor de prikinstructie maar omdat mijn cyclus bijna begon hebben ze die verplaatst en kon ik diezelfde week nog terecht. 

Op zondag 24 april begon mijn cyclus en op dag 2, 26 april had ik al mijn controle echo. Alles zag er goed uit en weer kwam er een “GO”! Ik verliet het MCK met een tas vol met injectie spuitjes. Op Koningsdag mocht ik mijn eerste prik Ovaleap gaan zetten. 

“Ovaleap werkzame stof: Follitropine (FSH) is een natuurlijk hormoon. Dit hormoon laat bij vrouwen de eicellen groeien.”

Ik vond het rete spannend en op het moment van de prik blokkeerde er eventjes iets in mijn hoofd. Het is zo rete onnatuurlijk om jezelf een prik te geven. Maar na een beetje stuntelen lukte het! De eerste stap is nu écht gezet! 

Na een paar dagen kwam er een 2de prik bij. De Fyremadel. Een onprettig prikje als je het mij vraagt. Deze naald is stugger/dikker dan die van de Ovaleap. Even wennen dus. Na het zetten van deze rakker kreeg ik uitslag, jeuk en een brandend gevoel op de plek waar ik geprikt had. Niet fijn. 

“Fyremadel werkzame stof: Ganirelix is een hormoon. Het remt de aanmaak van vrouwelijk geslachtshormonen. Wordt gebruikt bij vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen. Ganirelix voorkomt een te vroege eisprong van een nog niet rijpe eicel.”

Nu ik deze blog schrijf (op 6 mei 2021) zitten net mijn laatste 3 prikken in m’n buik. De Ovaleap viel af, de Fyremadel bleef en er kwam nog een nieuwe makker bij, namelijk de Decapeptyl! 

“Decapeptyl werkzame stof:  Triptoreline is een hormoon. Het remt de aanmaak van sommige mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen. Bij vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen (als onderdeel van een IVF-behandeling), bij een vleesboom in de baarmoeder, bij endometriose (pijn in de buik door weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies) en bij borstkanker (samen met andere hormoonremmers).”

Ook niet echt een fijn prikje, hiervan moest ik er 2 spuiten. 1 deed zeer, 1 niet echt. Maar, het zit er bijna op. Overmorgen heb ik de punctie waar ik onwijs tegen op zie maar ook onwijs naar uit kijk omdat het er dan voor mij op zit en de wensouders dan écht kunnen beginnen met hun traject om ouders te worden “zonder wens”. 

Ik ga jullie weer op de hoogte brengen na mijn punctie. Dan vertel ik ook over hoe ik me voel met alle hormonen en alles wat er bij komt kijken!