Follow Friday

MERAL | @meralolijhoek

Even voorstellen

Ik ben Meral, 30 jaar en woon met Ralf en onze twee meiden Frederique (volgende maand 6 jaar) en Babette (4,5 jaar) in het mooie Zierikzee (Zeeland). 

Ralf en ik zijn dit jaar tien jaar samen. En we staan op het punt om volgende maand te gaan verhuizen naar een enorm klusproject in de binnenstad van Zierikzee. We zijn heel enthousiast en ik hoop dat we over een jaar nog met evenveel enthousiasme erover zullen praten. We houden ervan ideeën voor het huis te bedenken en dat is ook een van de redenen waarom we verhuizen. Hier in ons nieuwbouwhuis is alles af. En waar een ander zou zeggen dat is toch heerlijk, vonden wij dat juist saai. Ik zal jullie in de stories vandaag een kijkje geven wat wij willen gaan doen. Verhuizen lijkt inmiddels onze hobby te zijn geworden want dit gaat Frederique haar vierde huis al worden. Gelukkig wel allemaal in Zierikzee, zodat er niet teveel voor de kinderen veranderd. 

Frederique

Frederique is op 16 augustus 2015, zes weken te vroeg geboren. De bevalling was spontaan begonnen. We waren toen op de eerste verjaardag van ons nichtje waren, bijna 1,5 uur rijden van ons huis. De eerste tijd lag ze in de couveuse maar gelukkig deed ze het naar omstandigheden goed en mochten we haar na 17 dagen mee naar huis nemen. Inmiddels hoort ze bij de grootste van de klas, leert ze lezen en gaat ze na de zomervakantie naar groep 3. Het is een lief meisje die de hele dag kan knutselen.

Babette

Babette is op 20 februari 2017 na bijna 38 weken zwangerschap na een inleiding geboren. Dit was een hele spannende zwangerschap. Vanaf 28 weken lag ik wekelijks een paar dagen in het ziekenhuis met weeënremmers en bedrust. Makkelijk was het niet want Frederique was toen nog maar 1 jaar. Maar met hulp van Ralf en familie als oppas die er voor Frederique waren kon ik mijn rust nemen en was ze gelukkig niet veel te vroeg geboren. Babette heeft ervoor gezorgd dat we de eerste jaren van haar leven behoorlijk veel slapeloze nachten hebben gehad. Inmiddels is ze 4 en ze slaapt het grootste gedeelte van de week door. Dus voor de moeders met nachtbrakers het komt ooit goed 😉. Ze is een vrolijke kleuter die alles zegt wat ze denkt en daar moeten wij enorm om lachen.

Foto: Mariska Cator

De meiden spelen veel samen, ze schelen precies 1,5 jaar. Het is wel grappig Frederique is echt een denkertje en sneller verlegen en Babette is juist het tegenovergestelde die doet iets voordat ze erover nadenkt of het wel handig is. In weekenden en vakanties logeren ze vaak bij elkaar op de kamer. Wij wilde altijd een groot gezin. Maar de gynaecoloog heeft afgeraden nog zwanger te raken dus wij zijn ontzettend dankbaar met onze twee meiden en houden het hierbij. Mochten jullie meer willen weten waarom het afgeraden wordt dan wil ik hier in de stories verder op in gaan. Wel hopen we in de toekomst voor een pleegkindje te mogen zorgen. 

Werk en vrije tijd

Ik werk als media-adviseur bij WereldRegio, dat is een lokale krant op Schouwen-Duiveland waar ik woon. Dit doe ik 24 uur per week over vier dagen verdeeld zodat ik de meiden drie keer per week ’s middags uit school kan halen. Het is de afgelopen jaren voor mij best wel zoeken geweest hoeveel uur per week werken goed te combineren is met de meiden en het voelt op dit moment eindelijk goed. Dit is een goede balans voor ons.  

Qua dagje uit is de Efteling bij ons echt favoriet. Jammer dat het te ver rijden is om een abonnement te nemen. Ook gaan we graag met de kids naar het bos of strand en bij mooi weer picknicken we daar. 

Zelf ben ik graag bezig met dingen uitzoeken voor onze verbouwing. Ik kan ook niet wachten tot het grove werk is gedaan en we straks naar verf, behang en inrichting kunnen kijken.

Feitjes

  • Ik kan niet normaal op de trap lopen, na mijn tweede bevalling zei de kraamverzorgster zelfs na een paar dagen; was jij dat nou die op de trap rende? Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt met een kraamvrouw. 
  • We zeiden altijd we gaan nooit in een nieuwbouwhuis wonen. We hebben dit vorig jaar januari toch gedaan. En wat blijkt? Het past inderdaad niet bij ons. We volgen ons hart en gaan terug naar een oud huis. 
  • Ralf is bijna een halve meter groter dan ik, haha nu moet ik niet overdreven maar 40cm verschil is het wel. De meiden gaan duidelijk zijn lengte achterna. Ik hoorde zelf altijd bij de kleinste van de klas en hun bij de grootste van de klas. 
  • Ralf en ik hebben al zeven jaar een geregistreerd partnerschap maar ik wilde altijd heel graag nog trouwen. Nu heeft hij mij al ruim vier jaar geleden al ten huwelijk gevraagd. Maar mijn verlovingsring is nog steeds niet ingewisseld voor een trouwring. We willen nog wel ooit trouwen maar het heeft niet echt onze prioriteit.
Foto: Mariska Cator

Waar hoop je te staan over 5/ 10 en 25 jaar? 

Mijn droom is om over een aantal jaar te kiezen voor pleegzorg. Als ons huis verbouwd is hebben we hier ook de ruimte voor. We zijn jaren geleden toen Babette nog baby was al eens naar een informatieavond geweest maar hadden er toen de tijd niet voor met 2 kleine kinderen. En ook hadden we geen kamer over wat wel een vereiste is bij pleegzorg. We moeten ons tegen die tijd nog wel oriënteren welke vorm van pleegzorg het beste bij ons past. Mochten er pleegouders zijn die dit lezen, stuur mij gerust een berichtje met tips.

Over 10 jaar en verder heb ik nog niet zoveel nagedacht. Grote kans dat we dan wel weer een keertje verhuisd zijn haha. Ik vind het wel een gek idee als ik 40 ben dat onze meiden al 15 en 16 zijn. Ik ben benieuwd hoeveel slapeloze nachten van de stress ik dan heb met twee puberdochters. Verder hoop ik heel cliché dat we gezond en gelukkig zijn met ons gezin en de mensen om ons heen.

Instagram

Ik ben een aantal jaar actief op Instagram, ik post niet elke dag iets. Maar er gaat geen dagdeel voorbij zonder dat ik er even op kijk. 

Het leukste aan Instagram vind ik dat je zoveel herkenning kan vinden vooral in het ouderschap. Ik volg dan ook graag andere moeders. En tegenwoordig zijn verbouwing accounts natuurlijk ook mijn favoriet. Minder leuk aan Instagram vind ik dat mensen soms hun mening iets te hard geven omdat het makkelijk is vanachter een beeldscherm iets te typen.

Foto: Mariska Cator

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *