“Daar gaan je eierstokken toch van klapperen?!”

Een opmerking die ik regelmatig krijg te horen. “Daar gaan je eierstokken toch van klapperen?”… Eigenlijk is het antwoord heel kort en simpel: “Nee.”. Nee, daar gaan mijn eierstokken niet van klapperen, allemaal heel schattig, lief, cute, fantastisch mooi, maar nee. Die eierstokken verstijven compleet bij het idee. Buiten het feit dat het (als het goed is) met Roy sowieso nooit meer gaat lukken #gesteriliseerd, wil ik het ook gewoon écht niet meer. 

Wij zijn gewoon echt helemaal compleet & compleet gelukkig. 

Het idee alleen al, vind ik heftig. Wéér een baby, wéér een zwangerschap, wéér gebroken nachten, nog vollere wasmachines, irritaties door vermoeidheid, al die 100.000 spullen aanschaffen. Nee, ik moet er gewoon simpelweg niet aan denken. Super leuk, bij een ander. 

Ik vind het mega, super, rete mooi dat die klapperende verstijfde eierstokken nog voor het geluk van een ander gezorgd hebben (zie: eiceldonatie), en ik ga dan ook een rete trotse ‘tante kip’ worden, maar ik denk helemaal zeker te weten dat deze ‘tante kip’ ook wel weer stiekem blij is als ze ‘het kuiken’ na heel veel knuffels, gewoon weer terug mag geven aan mama en papa kip! #leukewoordgrapjes. Dat is overigens met alle schattige baby’s en ukkies die ik zie!

• 

• 

Lux is inmiddels bijna 4 en gaat naar school in maart, Ivy is ruim 6 en wordt met de dag wijzer en zelfstandiger, ik krijg dan ook elke dag weer een beetje meer vrijheid terug en dat vind ik heerlijk. 

Buiten het hele emotionele en fysiek zware gedeelte van het ouderschap sta ik ook steeds vaker stil bij het feit dat wij onze kinderen in een bizarre maatschappij groot aan het brengen zijn. Oprecht benieuwd ben ik dan ook naar op welke leeftijd onze eigen kuikens ons nest gaan en überhaupt kúnnen verlaten. De prijzen van alles eigenlijk zijn bizar hoog geworden. Huizen, opleidingen, rijbewijzen, kleren, boodschappen enz enz. Dus naast het complete gevoel, zijn 2 kids in mijn ogen ook gewoon veel praktischer. Ik heb maar 2 handen, 2 ogen, 2 benen, 2 plekjes op de achterbank (lees: mijn twingo is (helaas) onze familie auto #nieuwegrotereautoisookduur), we hebben ‘maar’ 2 inkomens, 2 bankrekeningen enz enz. 

Ik wil mijn kids in de toekomst gewoon met alles kunnen ondersteunen, zo ook financieel. 

Dus, nee. Mijn eierstokken rammelen niet. Niet eens een beetje. 

Nogmaals, wij zijn gezegend met 2 prachtige, gezonde, lieve, ondeugende, fantastische kids, helemaal compleet! Gelukkig compleet en compleet gelukkig met onze 2 kuikens. 

Klapperen die van jullie wel? Of zijn ze net zoals die van mij gewoon een beetje heel erg stijf hihi!?

 
Liefs, Anne